zaterdag 25 juni 2011

5. De zin van het leven

Boeiende vraag: wat is de zin van het leven? Heb jij jezelf die vraag wel eens gesteld?
Een vraag die volgens mij ontstaat uit het gevoel, of het idee dat er meer moet zijn dan "dit". Kennelijk bevredigt "dit" op één of andere manier onvoldoende? Waarom zou ik anders zo'n vraag stellen?
Weinigen hebben mij een antwoord kunnen geven waar ik wat mee kan. Het meest
gegeven antwoord is misschien wel: wij zijn hier opdat wij een ander kunnen helpen. Nobel, nobel! En wij worden graag nobel gevonden!
Nu help ik wel eens een ander en betaal ik belasting, maar maakt dat het leven zinvol? Of moet ik meer helpen dan nu om het leven zin te geven? En hoeveel moet ik dan helpen en wie? Wie bepaalt wanneer het genoeg is? Ben ik dat zelf, of is er een ballotagecommissie?
Als ik sommigen moet geloven is dat na het uitblazen van mijn laatste adem het geval. Voorzitter God. Een soort rechtszitting waar bepaald wordt of ik voldoe aan de normen om toegelaten te worden tot de hemel. NEN9999..., de laatste zal ik maar zeggen. Vroeger beter bekend als Bijbel, door ieder kerkgenootschap anders geïnterpreteerd.
Zou het echt? Oordelen is zo menselijk. En dit lijkt mij wel het ultieme oordeel. Een bezigheid, goden onwaardig?
Ik heb voor mij een antwoord gevonden op deze vraag: het leven heeft geen zin.
Oh jee, het leven heeft geen zin! Dan kan ik er net zo goed een einde aan maken! Toch?
Maar waarom zou het leven zin moeten hebben? Kan het niet gewoon gebeuren, zonder zwaarmoedige vragen te stellen waar toch geen ander antwoord op komt, dan wat je zelf bedenkt aan de hand van je toevallig aanwezig zijnde oordelen? Het leven hoeft voor mij geen zin te hebben. Het gebeurt gewoon. De kunst is om het gewoon te laten gebeuren. Maar, wie kan dat? Wie kan het leven accepteren zoals het zich aandient. Zonder overal wat van te vinden, de wereld te willen regisseren zodat gebeurt wat wij vinden dat zou moeten gebeuren. En is net dat nou niet de zaak van de voorzitter van de ballotagecommissie?
Sinds ik dit antwoord heb, spookt deze vraag niet meer door mijn hoofd. Dat is lekker, houd jij je er maar mee bezig, ik niet meer.

2 opmerkingen:

  1. ik heb me er ook lang mee beziggehouden.
    kijk maar eens op www.dezinvanjouwbestaan.nl

    met vrolijke groet,
    Frank Janse

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leven is toch het enige dat je kunt doen?

    Jezelf je leven ontnemen doe je niet. Ik geloof die wetenschappers niet, die beweren dat dit zo evolutionair ontwikkeld is. De allerlaagste levensvorm heeft dit mechanisme ingebakken. Geloof mij, dit is gewoon een natuurwet. Dit is opzettelijk zo geprogrammeerd opdat de meesten hun rit uitzitten. Klaarblijkelijk is dat het enige dat we kunnen doen. Sommige mensen denken dat het leven een doel heeft, maar is het niet zo dat het leven zelf het doel is. Leven voor mij betekent het leven ervaren met alles wat erbij hoort.

    BeantwoordenVerwijderen